Είχε Λιβάγια-Μάνταλο η ΑΕΚ, αλλά είχε και Σβάρνα, Αλμπάνη, Σιμόες, Παουλίνιο

• Για τους μεγάλους πρωταγωνιστές έχουν ήδη ειπωθεί κι έχουν γραφτεί όλα.

• Δηλαδή για τον απίθανο Λιβάγια και τον Μάνταλο, που με εξαίρεση την χαζομάρα του προηγούμενο Σαββάτου, είναι μετά την επανέναρξη ο καλύτερος Μάνταλος από τότε που παίζει στην ΑΕΚ.

• Εδώ θα πάω στους αμέσως επόμενους χθες.

• Σβάρνας, Σιμόες, σε όλη την διάρκεια του ματς και Αλμπάνης, Παουλίνιο από την ώρα που μπήκαν.

• Ο νεαρός Έλληνας μπακ είχε πιο δύσκολο έργο. Γιατί ο «Τσίγκρι» δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή βραδιά.

• Ο Σβάρνας όμως ήταν. Ευτυχώς για την ΑΕΚ, δεν ήταν η εξαίρεση αυτή του η εμφάνιση, αλλά πήγε με τον κανόνα που διαμορφώνει ο ίδιος, από την στιγμή που νιώθει εμπιστοσύνη και στήριξη.

• Για τον Παουλίνιο ήταν δύσκολο να ξεχωρίσεις πως είχε σταθεί καλά στα λίγα λεπτά που έπαιξε το περασμένο Σάββατο. Χάθηκε λίγο αυτό, πάνω στην ένταση στην τελική ευθεία και στην πικρία για το τελικό αποτέλεσμα.

• Αλλά χθες δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Κλήθηκε πάλι να μπει, με τον Μπακάκη να έχει βάλει ξανά ψηλά τον πήχη, με την αμυντική του παρουσία.

• Από την στιγμή όμως που η ΑΕΚ βρέθηκε πίσω, η προτεραιότητα ήταν πλέον τα επιθετικά στοιχεία από την θέση του δεξιού μπακ. Κι ο Παουλίνιο τα έδωσε.

• Το αποκορύφωμα, η ασίστ που οδήγησε στο γκολ – ανάσταση του Λιβάγια, δεν είναι ένα απλό γέμισμα.

• Είναι αυτό ακριβώς που έπρεπε να γίνει, με τον τρόπο που έπρεπε να γίνει, από έναν παίκτη που έχει αντίληψη της κίνησης του συμπαίκτη του και αναζητά να την αξιοποιήσει.

• Αλμπάνης. Το διάστημα που έχει αγωνιστεί χθες, είναι σε στάνταρ μέσο-επιθετικού πρώτης γραμμής.

• Όλες του οι συμμετοχές σε φάσεις που πήγαν για γκολ είναι εξαιρετικές, αλλά εκείνη του δεύτερου γκολ, είναι ένα ...ποίημα.

• Το ποδόσφαιρο στα καλύτερα του, σε έναν συνδυασμό δυναμισμού (στο πως ξεπερνά στην αρχή το μαρκάρισμα) και υψηλής τεχνικής.

• Τον έχουμε δει τον Αλμπάνη να γίνεται καθοριστικός ως αλλαγή. Μπορεί χθες λόγω των ιδιαιτεροτήτων του ποδοσφαίρου μετά την διακοπή λόγω καραντίνας, να ευνοήθηκε ακόμη περισσότερο.

• Ωστόσο ένας παίκτης που μπορεί να κάνει αυτά τα πράγματα στο γήπεδο, σε ένα διάστημα που κάθε επαφή «ζεματάει», δεν γίνεται να είναι ικανός να τα κάνει μόνο ως αλλαγή.

• Υπάρχει ένα «κουμπί» στον Αλμπάνη, που ακόμη δεν έχει πατηθεί. Αλλά ο Λιβάγια, ο Μάνταλος, ο Σβάρνας και κάμποσοι ακόμη, μας δείχνουν πως αν είναι ένας ικανός να το βρει και να το πατήσει, είναι ο Μάσιμο Καρέρα.

• Τέλος, ο Σιμόες. Σε μια περίοδο που δεν νιώθει την εμπιστοσύνη της ομάδας όπως είχε συνηθίσει να την νιώθει (όχι αδικαιολόγητα), έρχονται δύο ματς, αυτό με τον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα των play offs και το χθεσινό, να μας δείξουν πως ο Καρέρα και με τον Πορτογάλο μέσο, έχει ...βρει το κουμπί.

• Για να μπορέσει ξανά να κάνει αυτά που μπορεί να κάνει καλά κι από τα οποία βγάζει το ψωμί του από το ποδόσφαιρο. Και ίσως και κάτι παραπάνω, που πάντα είναι το ζητούμενο. Καθοριστικός.

• Αν η ΑΕΚ είχε μείνει έξω, θα μιλούσαμε για ένα απίστευτο αποκλεισμό, βάσει της εικόνας και των ευκαιριών και στα δύο παιχνίδια.

• Ο Άρης αν είχε προκριθεί θα είχε πάρει μια «κυνική» πρόκριση. Έβγαλαν πάθος, έχουν ποιότητα, πάλεψαν. Όμως δεν άξιζαν την πρόκριση, βάσει της εικόνας και των δεδομένων και στα δύο ματς. Αυτός που την άξιζε την πήρε.

• Ο Άρης έχει κάνει μεγάλη ζημιά στην ΑΕΚ όμως ήδη. Στο πρωτάθλημα, στο ματς του περασμένου Σαββάτου έχει μείνει θαμμένο ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων της Ένωσης για την δεύτερη θέση. Κάθε ψυχρός ποδοσφαιρικός υπολογισμός οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.

• Σα να μην έφτανε αυτό, από το παιχνίδι με τον Άρη, η ΑΕΚ παρά την ξεκάθαρη ανωτερότητα που έβγαλε, φεύγει τσακισμένη.

• Ταλαιπωρημένη από ένα ημίωρο παράτασης που στις σημερινές συνθήκες μετράει δέκα φορές περισσότερο από το κανονικό.

• Με απώλειες σοβαρές ενώ έχει μπροστά της το ένα από τα δύο κατά τεκμήριο πιο δύσκολα ματς στα play offs, με τον Ολυμπιακό. Από το οποίο θέλει οπωσδήποτε αποτέλεσμα και σε κάθε περίπτωση να μη γράψει μηδέν βαθμούς το κοντέρ. Και δεν θα είναι καθόλου εύκολο.

• Άρα, η ζημιά που έχει κάνει φέτος ο Άρης στην ΑΕΚ, είναι μεγάλη. Κι ας το σκέφτονται κι αυτό όσοι οπαδοί της ειρωνεύονται σήμερα τον αντίπαλο. Κι ας εύχονται να μη βαρέσει διάλυση τώρα που δεν έχει στόχους.

• Γιατί η ζημιά που σου έχει κάνει, ματσάρεται μόνο με το αν κάνει ανάλογη και στον ΠΑΟΚ.

• Αν αφήσω έξω το πρωτάθλημα και την δεύτερη θέση, που είναι όμως ο βασικός στόχος και πλέον και ο πιο δύσκολος και μείνω στο κύπελλο, το «ζευγάρωμα» με τον Ολυμπιακό, εκτιμώ πως έχει πλεονεκτήματα σε σχέση με ενδεχόμενο αντίστοιχο με τον ΠΑΟΚ.

• Όχι αγωνιστικά, καθώς ο Ολυμπιακός είναι σαφώς η καλύτερη ομάδα αυτή την στιγμή, αλλά ψυχολογικά.

• Ένας τέταρτος σερί τελικός με τον ΠΑΟΚ, θα κουβαλούσε πολλά έξτρα πράγματα από πλευράς ψυχολογίας, που η ομάδα δεν τα έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή.

• Θα πηγαίναμε ως εκεί με την κουβέντα για το βάρος των τριών προηγούμενων χαμένων.

• Αποπροσανατολισμός πλήρης.

• Με την ΑΕΚ να νιώθει πάλι την υποχρέωση και κυρίως από πλευράς των ίδιων της των οπαδών, που θα πήγαζε από τους προηγούμενους και γενικά όλο το πράγμα θα πήγαινε έτσι.

• Τώρα έχει ένα ματς μεγάλο, χωρίς όμως κάποιο αρνητικό ψυχολογικό υπόβαθρο για την ομάδα από πέρσι, από πρόπερσι ή παραπρόπερσι. Είναι αυτό το ματς μόνο του.

• Συν πως κακά τα ψέματα, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ δεν μπόρεσαν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων στα τριγύρω των προηγούμενων τελικών. Και οι τρεις αυτοί τελικοί, έκαναν μεγάλη ζημιά γενικότερα.

• Βεβαίως και ένας τελικός με τον Ολυμπιακό, θα έχει την δική του «τοξικότητα», ακόμη περισσότερη ίσως. Είδαμε ήδη τον Σάββα Θεοδωρίδη από χθες ...να μετράει τις προσκλήσεις. Σίγουρα θα κάνουν κι ένα χαμούλη με την έδρα, άσχετα με το αν θα είναι κεκλεισμένων των θυρών κατά τα φαινόμενα.

• Αλλά τουλάχιστον ξέρεις πως είναι αντίπαλος σου αυτός που είναι πάντα ο βασικός αντίπαλος σου. Κι όλα θα μοιάζουν πιο λογικά, ακόμη και η «τοξικότητα».

• Κλείνω πάλι με το πρωτάθλημα. Με αφορμή τον ορισμό ξένων και στο πρωτάθλημα. Οι Έλληνες διαιτητές στα πρώτα ματς των play offs, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δείξουν πως μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα.

• Δεν υπήρξε ΚΑΜΙΑ περίπτωση που να δικαιολογεί ακραία ανάγκη για ξένους.

• Σκεφθείτε Έλληνα διαιτητή να μην είχε βγάλει τις κάρτες και να μην είχε δώσει τα φάουλ που δεν έδωσαν και δεν έβγαλαν αντίστοιχα χθες οι Ολλανδοί και στα δύο παιχνίδια. Τι θα γινόταν σήμερα ...Αλλά για τους Ολλανδούς λέμε τι καλά που άφηναν το παιχνίδι να παιχτεί ... Για τους Έλληνες δεν θα το λέγαμε όμως κι αυτό είναι άδικο.